Имрӯз ҷаҳони технологияҳои иттилоотӣ хеле васеъ аст. Ҳар як ширкат, ҳатто хурдтаринаш, вебсайти худро дорад, ки ба таблиғи маҳсулоти он мусоидат мекунад. Аммо дар эҷоди чунин сайтҳо баъзе мушкилот вуҷуд дорад.
Масалан, мушкилоти бештар маъмул норозигии муштариён аст. Барои роҳ надодан ба чунин нофаҳмиҳо, зарур аст, ки ҳамаи марҳилаҳои эҷоди вебсайт бо шахси масъули ширкате, ки фармоиш додааст, муҳокима карда шаванд. Ва сухан дар тарҳрезӣ ва тарроҳии сайт нест, балки дар хусусиятҳои техникии он, мавҷудияти функсияҳои муайянест, ки ба талаботи муштарӣ ҷавобгӯ нестанд. Ё вазъияти комилан муқобил ба амал омада метавонад, вақте ки амалиётҳои зиёде дар сайт ба самти муқаррарии меҳмон дар фазои маҷозӣ халал мерасонанд, ки ин ҳам муштариро қонеъ намекунад. Аз ин рӯ, танҳо як хулоса мавҷуд аст – сайт, пеш аз ҳама, бояд барои муштариён фаҳмо ва қулай бошад.
Мушкилоти дуввум душвории идоракунии сайт барои худи муштариён мебошад. Дар ин ҳолат, бояд системаи оптималии идоракунии мундариҷаро интихоб кард. Дар марҳилаҳои аввал бояд фаҳмид, ки кадом маълумот доимо ба таври худкор нав карда мешавад ва кадом маълумотро худи корхона ислоҳ мекунад.
Сабаби асосии чунин маъруфияти сайтҳо кам кардани хароҷоти таблиғ ва дастрас кардани аудиторияи фаъолтар ва ҷавонтар аст. Аммо сохтани вебсайт танҳо нисфи муваффақият аст, нуқтаи муҳимтар ин насби таблиғ аст. Ба андозаи бештар, таҳиягарони сайт дар бораи тақдири минбаъдаи он намедонанд, ки ин раванди ташкили таблиғотро мушкилтар мекунад. Системаҳои муосири идоракунӣ ин равандро ба ҳадди аксар мерасонанд.
Сохтани саҳифаҳои бисёрзина нисбат ба саҳифаҳои якмарҳила хеле ҷолибтар хоҳад буд. Инчунин, кӯшиш кунед, ки сайтҳоро бо таблиғ аз ҳад зиёд нагузоред – ин на танҳо диққати харидорро парешон намекунад, балки дар идоракунӣ низ мушкилоти нолозимро ба бор меорад.